وقتی دائم میگی گرفتارم، هیچ وقت آزاد نمیشی، وقتی دائم میگی وقت ندارم، بعد هیچوقت زمان پیدا نمی‌کنی.

وقتی دائم میگی فردا انجامش میدی، اونوقت فردای تو هیچ وقت نمیاد.

 وقتی صبحا از خواب بیدار می‌شیم، ما دو تا انتخاب داریم. برگردیم بخوابیم و رویا ببینیم، یا بیدار شیم و رویاهامون رو دنبال کنیم.

انتخاب با شماست

ما کسایی که به فکرمون هستن رو به گریه می‌اندازیم. ما گریه می‌کنیم برای کسایی که به فکرمون نیستن، و ما به فکر کسایی هستیم که هیچوقت برامون گریه نمی‌کنن.

این حقیقت زندگیه. عجیبه ولی حقیقت داره، اگه این رو بفهمی، هیچوقت برای تغییر دیر نیست.

وقتی تو خوشی و شادی هستی عهد و پیمان نبند.

وقتی ناراحتی جواب نده.

وقتی عصبانی هستی تصمیم نگیر.

دوباره فکر کن، عاقلانه رفتار کن.

زندگی، برگ بودن در مسیر باد نیست.

امتحان ریشه‌هاست!

ریشه هم هرگز اسیر باد نیست.

زندگی چون پیچک است، که انتهایش می‌رسد پیش خدا.

عمري به جرم بودن، با خاک هم نشينم

نفرين به چشمهايم، اين حفره هاي تاريک

آخر چگونه اي دور! بايد تو را ببينم؟!

اي باغ سبز سيال، آخر تو را چه مي شد

نزديک تر بيايي، تا از تو گل بچينم

در کوچه هاي ترديد، تنها رهايم آيا

تقدير بي تو بودن، نقش است بر جبينم

اي اشتياق آبي با من بمان که عمريست

در آرزوي پرواز بي آسمان ترينم