خدایا راهی نمی بینم و آینده پنهان است.

اما مهم نیست، همین کافی است

که تو همه چیز را می بینی و من تو را،

خدایا در این دنیا پیوسته در معرض نابودی، هلاک و مرگ هستم

در دل می گویم:

خدایا به خاطر بندگانت معجزات بی شماری می کنی

پس به نجات من هم بیا، مرا آن موهبت بخش که در تو زندگی کنم.

         از تولد تا . . . تو

         و از تو تا . . . نبودنت،

         به دو نیم شد.

         زمین هیچگاه سراسر روشن نبوده است.

         من با زمین می چرخم،

         یا زمین دیگر نمی چرخد،

         که روز بر نمی آید؟